Pszczoły wróciły z gryki „do domu”

W nocy z 12 na 13 sierpnia przywieźliśmy nasze pszczoły, które stały na plantacji gryki w woj. warmińsko-mazurskim.
Z powodu upałów i długich okresów bezdeszczowych gryka kwitła bardzo krótko przez co pszczoły miały mało pracy z noszeniem nektaru. Miały za to niemały kłopot z ochłodzeniem wnętrza ula w największe upały. My jakoś przetrwaliśmy upały i one na szczęście również wyszły z tego cało. Gryczany miód został już odwirowany i trafia powoli do słoików. Jest to najciemniejszy i najbardziej aromatyczny rodzaj miodu jaki możemy pozyskać w naszym kraju.
Zapraszamy do zakupów.

Lipa

Lipa-2015

Lipy kwitły w tym roku przepięknie, ale krótko bo bardzo wysokie temperatury mocno przysmażyły ich delikatne kwiaty. Pszczółki jednak z zapałem zbierały nektar z wonnych kwiatostanów i należycie wykonały swoją ciężką pracę. Pozyskaliśmy piękny, aromatyczny miód lipowy, który w lśniących słoikach czeka już na Państwa.
Zapraszamy do zakupów.

Gryka jak śnieg biała…

Gryka

W nocy z soboty na niedzielę (19-20 czerwca) wywieźliśmy pszczoły na Warmię gdzie zaczynają się już bielić pola pachnącej gryki. Było strasznie sucho, ale na szczęście ostatnio spadło trochę deszczu. Niedobór deszczu i zimne noce nie nastrajają optymistycznie, ale kiedyś wreszcie przyjdzie prawdziwe lato z ciepłymi nocami. Pszczoły będą stały „na gryce” przez miesiąc, więc pod koniec lipca spodziewamy się bardzo aromatycznego miodu gryczanego.

Pszczółki wróciły z akacji

Akacja została nieco przypalona słońcem a burze dopełniły dzieła zniszczenia. Tak czy siak przekwitła, więc nadszedł czas, aby przywieźć pszczoły z powrotem do pasieki. Część z nich już wróciła i rozpoczęliśmy odbieranie miodu akacjowego. Od poniedziałku 22 czerwca miód akacjowy będzie już w słoikach gotowy do sprzedaży.
Już wkrótce nadejdzie czas na kolejną wędrówkę bo pierwsze lipy rozpoczynają kwitnienie.

Pierwszy miód w 2015 roku

mniszek

Pszczoły wróciły z plantacji rzepaku i właśnie odwirowaliśmy miód rzepakowy. Mniszek lekarski potocznie nazywany mleczem kwitł pięknie, ale pogoda nie pozwalała mu prawidłowo nektarować, więc miodu mniszkowego będzie mało. Od początku czerwca oba rodzaje miodów będą gotowe do sprzedaży. W sobotę przewozimy pszczoły na akcję. Oby tylko pogoda pozwoliła im na pracę, a ulewy i burze nie zniszczyły pięknych kwiatostanów.

Jeśli wszystko pójdzie dobrze to około 20 czerwca będziemy mogli Państwu zaoferować miód akacjowy.

Piękny zapach z uli

Ten zapach cieszy każdego pszczelarza. Wieczorem z uli wydobywa się już piękna woń odparowywanego nektaru, z którego wkrótce będzie pierwszy wiosenny miód. Pszczółki muszą się jeszcze dużo napracować aby z przyniesionego nektaru powstał cudowny, aromatyczny i zdrowy miodek.
Jeśli pogoda pozwoli pszczołom pracować to drugiej połowie maja powinniśmy już mieć miodek wiosenny z mniszka lekarskiego potocznie nazywanego mleczem.

Za kilka dni część naszej pasieki zostanie wywieziona na plantację rzepaku.
Wszystko teraz zależy od aury. Roślinom, a co za tym idzie i pszczołom potrzebne będzie dużo słońca, trochę deszczu i ciepłe noce bez porannych przymrozków.

Pszczoły ruszyły do pracy

Kilka dni pod koniec marca przyniosło nam piękną pogodę, co skrzętnie wykorzystały pszczoły na loty po pyłek na kwiaty wierzby czyli tzw. bazie. Bardzo się uwijały, bo wiedziały, że pogoda w marcu szybko się zmienia. Niestety miały rację bo po tych pięknych dniach przyszły dni deszczowe, wietrzne i bardzo zimne. Pszczoły siedzą w ulach i wychowują nowe pokolenia robotnic, które już wkrótce polecą po pierwszy nektar, z którego będzie pyszny miód. My też z niecierpliwością czekamy na te ciepłe dni.

Niesforny dzięcioł

Wydaje się, że dla pszczelarza zima to czas odpoczynku, jednak nie do końca jest to prawdą. Faktycznie nie ma tyle pracy co w sezonie, jednak aby wiosną sprawnie z wszystkim zdążyć na czas to w zimie też musimy pracować. Czyścimy ramki, które nadają się na kolejny sezon, zbijamy nowe, wplatamy w nie drut podtrzymujący plastry, wtapiamy węzę itp.
Czasami jednak wypadają zajęcia, których wcale nie planowaliśmy. Nas zaskoczył dzięcioł. Tak tak dzięcioł. Przylatywał do nas często i nawet cieszyliśmy się z jego obecności bo miło popatrzeć jak odstukuje drzewa, jednak pewnego dnia przestało się to nam podobać. Dzięcioł prawdopodobnie przypadkiem usiadł na ulu i usłyszał szum pszczół (pszczoły nie śpią w zimę) i był to dla niego sygnał, że w środku jest dużo jedzenia. W ciągu kilku kolejnych dni przylatywał na pasiekę i regularnie niszczył ule robiąc w nich dziury. Jako, że nie zawsze dobrze zaplanował „odwiert” to niektóre ule mają po kilka dodatkowych ponadplanowych otworów wentylacyjnych. Dobrze, że w miarę szybko zauważyliśmy problem, bo mogłoby się skończyć naprawdę źle. Właśnie dlatego tak ważne jest kontrolowanie pasieki nawet zimą. Stosowaliśmy różne, czasami nawet bardzo wyrafinowane sposoby zniechęcenia dzięcioła do stołowania się w naszej pasiece, ale wszystkie zawiodły. Jedynym skutecznym sposobem był zakup siatki i szczelne zabezpieczenie nią uli. Kila godzin pracy, zmarznięte ręce i nos, ale warto było. Dzięcioł nadal przylatuje, ale tylko pokrzyczy ze złości i odlatuje zawiedziony nieoczekiwanym zamknięciem stołówki. Sikorki, o których wcześniej pisałem też nie są zachwycone bo lubiły czasem na deser zjeść pszczółkę, która ciekawa hałasu wychodziła na wylotek.
A co by było gdybyśmy w porę nie zauważyli problemu?

dzieciol
dzieciol1
siatka
ul1

Pierwszy przymrozek

Zrobiło się zimno. Ostatnie noce przyniosły solidne przymrozki. Teraz pszczoły już na pewno wiedzą, że zima jest blisko. Niestety sikorki znowu zainteresowały się pasieką. Bardzo lubię te ptaszki, ale skacząc po ulach drażnią pszczoły a to nie jest wskazane podczas zimy. Może słoninka wywieszona w innym miejscu trochę odciągnie je od pasieki?

Jesień

Jesień barwnie pomalowała liście drzew, ale zabrała nam kwiaty. Sezon 2014 można uznać za zakończony i pszczoły przygotowują się już do zimy. Każda rodzina otrzymała odpowiednią dawkę pokarmu na zimę, a gniazda zostały zmniejszone stosownie do siły rodzin. Teraz musimy postarać się, aby nasze podopieczne miały ciszę i spokój aż do wiosny.